Odbudowa ścieżek wysokoprądowych

Cześć.
Jakie macie patenty na odbudowę ścieżek wysokoprądowych?

Ja stosuję drut miedziany i/lub taśmę miedzianą o grubości 100µm. O ile taśmę można wykrawać i ukształtować 1:1 w miejsce wypalonej ścieżki, to wymaganą grubość drutu (który stosuję przy dłuższych połączeniach) ustalam, obliczając jego pole przekroju i porównując z polem przekroju uszkodzonej ścieżki. Mierzę więc szerokość wypalonej ścieżki w najwęższym miejscu - wychodzi mi powiedzmy 1cm (10mm). Znając grubość folii miedzianej typowego laminatu (równą 70µm) obliczam pole przekroju ścieżki: S = 0,07mm x 10mm = 0,7mm2. Dla drutu miedzianego 1mm (o przekroju koła i średnicy φ) wzór na obliczenie pola przekroju to w przybliżeniu S = (0,785 x φ)2 = (0,785 x 1mm)2 = 0,785mm2 - co oznacza, że drut 1mm z niewielkim zapasem wystarczy, aby zastąpić spaloną ścieżkę o szerokości minimalnej 10mm i grubości 70µm.

W przypadkach jak na obrazku wyżej zastosowałbym połączenie taśmy miedzianej i drutu. Oczywiście wszystko na koniec zamalowuję soldermaską i utwardzam pod lampą UV (w celu zabezpieczenia przed korozją).